De goden verzocht

Ooit het idee gehad dat je iets beter niet had kunnen zeggen? De goden  verzoeken noemen ze dat geloof ik. Nou dat idee heb ik nu. In mijn vorige blogpost heb ik geschreven dat alles rondom Ramon mij nogal angstig maakt. Sinds maandag is dat gevoel nog groter. Misschien is het tijd om te gaan, maar misschien ook niet. Het idee dat je niet weet of hij het red maakt me zo bang.

Wat het nou is Ramon heeft sinds gister al last van zijn buik/omgeving er is toen dierenarts bij geweest die direct concludeerde dat het koliek was. Hij heeft dit gezegd door alleen naar zijn buik te luisteren, nou leken alle tekenen ook op koliek dus ik kan het hem niet kwalijk nemen. Hoewel hij is een dierenarts en ik niet, dit is zo’n groot verschil. Maar goed, na zijn pijnstilling en spierontspanners had Ramon dus gemest, maar nog steeds had hij pijn. gister is dus opnieuw een dierenarts komen kijken en wat blijkt nou? Hij had maden in zijn pieliewielie… Maden, moet je is denken van die vieze beesten in zijn ding..

Vandaag wat geprobeerd om mijn hoofd leeg te maken, natuurlijk werkte het niet helemaal want door alle stress gister heb ik gewoon enorme koppijn. Toch kon ik vandaag een leuke dag noemen. We zijn vanmorgen naar het springen wezen kijken op de Zilfia’s Hoeve. We zouden sowieso al gaan, maar omdat Tamara mee reed was het wel extra leuk! Ik heb niet echt “bekende” (voor mij) gezien behalve Wibi Soerjadi! Hij springt dus ook wedstrijden en hij reed op ZH mee, super leuk! Hij had niet erg nette punten, maar dat komt van zelf denk ik!

’S Middags hebben we Tamaar mee naar stal gesmokkeld en had ik les met de haarbal! Ik vond zelf dat het helemaal niet goed gaan. Nou kan dat ook niet altijd toch zou je verwachten dat het na 3 weken super lopen nu ook wel goed zou gaan. Of nou ja dat dacht ik. Jammer genoeg is niks minder waar, Trev was aan het hangen op mijn ene hand en reageerde veel minder dan de afgelopen weken. Het goede nieuws is wel dat ik nu weer veel nieuwe dingen heb om aan te werken!

Morgen heb ik een feestje van Lilian waar ik best wel veel zin in heb maar moet alleen nog cadeau’s kopen en daar ben ik een echte ramp in. Hopelijk is ze blij met waar ik mee aankom en dan zullen we het wel zien!

Ik merk dat als ik over mijn leven schrijf dat het verassend genoeg bijna alleen maar over paarden gaat.

Ook wil ik nog even hier zo onderaan melden dat ik enorm blij ben met m’n vrienden. Ze zijn zo lief voor me nu ik me niet zo goed voel door Ramon en dat is een heel erg fijn gevoel! Ik wil vooral Daphne en Bart bedanken, of ze nou op vakantie zijn, thuis zijn, bij vrienden zijn ze hebben altijd tijd voor mij en daar word ik echt heel blij van!

Dus Daphne, Dus Bart, Heel erg bedankt voor alles!