Babbelen

Mijn awkward verslaving begint uit de hand te lopen. Huilen tijdens een serie? Ja natuurlijk gebeurt dat mij weer. Op een gegeven moment word Jenna haar blog gevonden door mensen van school, ik weet zo goed toen mensen van mijn school mijn blog zagen. Dat gevoel kwam weer boven. Hoe raar dat ook voelde ik leefde mee met een verzonnen personage. Mijn leven is best wel saai, vergeleken met echte mensen en al helemaal met zo’n serie. Wel ben ik er achter gekomen, door alles, dat ik liever dit leven heb dan een leven waar alles in fout gaat. Dit moet ik niet te hard zeggen nu en dat ga ik dus ook gelijk weer afkloppen *klopklop*

Mijn nieuwe “ritueel” is ’s avonds 1 of 2 afleveringen awkward kijken en dan even aan mijn blog. Het liefst zet ik hem gelijk online. Dit lukt niet altijd omdat het dan hele kleine post worden. Het zou dat bij ongeveer deze lengte blijven denk ik. Kortere post worden het sowieso omdat ik niet echt meer schrijf rondom een thema. Of jawel. Het thema ben ik. Het is alleen anders dan eerst.

Foto’s komen ook wel weer, wel wat later. Moet nog een beetje zien hoe ik alles nu ga inplannen en straks, als ik weer school heb, nog veel meer.

Wat ik heel fijn vind tijdens het schrijven, maar ook gewoon tijdens het achter de computer zitten is muziek luisteren. Nou hebben de meeste mensen dit wel denk ik en wilde ik even een hele fijne google chrome app delen. Ik weet niet zeker of het ook een app is voor op je mobiel dat zou wel heel fijn zijn. De app heet ‘youzeek’ en eigenlijk is het een soort van itunes maar dan via Youtube. Het klinkt heel ingewikkeld, maar dat valt heel erg mee. Je kan er een afspeellijst (eigenlijk veel meer) mee samen stellen en dan kun je dat gewoon altijd afspelen. Dat is veel makkelijker dan al die reclame blokken van youtube te moeten horen!

Via deze link kan je via de google chrome store Youzeek downloaden. Het is de eerste link in het rijtje met zoekresultaten! Klik hier

Verder wilde ik nog even een updatetje( is dit een woord? Haha) over Ramon plaatsen. Gelukkig is hij sinds donderdag weer thuis. Nou ja eigenlijk op stal, maar dat is zijn huis. Het gaat goed met hem. Hij staat op een mini wei en kan weer boos worden op Mootje omdat ze hem negeert dat is dus een goed teken! Ook trok hij Aldo vandaag de stal weer in dus hij is weer helemaal zichzelf. Ben echt heel blij dat het weer zo goed met hem gaat. Was namelijk heel erg bang dat door zijn leeftijd dit echt de laatste keer zou zijn, maar nee meneer slaat zich er weer uit!

Morgen(zaterdag) staat een keertje niet in het teken van de paarden. Jullie hebben vast wel door dat ik eigenlijk altijd bij de paarden ben. Ja Bart vooral jij hebt dat door ja. Morgen gaan we pas ’s avonds en overdag lekker winkelen in Utrecht. Eigenlijk ben ik niet zo’n persoon die heel veel van shoppen houd. Vooral omdat ik bijna nooit slaag want mijn kleding smaak is een beetje moeilijk. Ik wacht ook nog steeds op de forever 21 in Nederland. Die komt trouwens eind van het jaar in Amsterdam (AMSTERDAM HERE I COME). Wat ik hiermee eigenlijk wilde vertellen is dat ik heel veel zin in morgen heb.

Mijn blog springt echt van de hak op de tak. Zo gaat het momenteel ook in mijn hoofd. Gelukkig zijn het (bijna) alleen blije gedachten. Met bijna doel ik op de gedachte rondom Ramon. Doordat het zulke blije gedachten zijn ben ik ook niet bang om het gewoon allemaal op te schrijven. Het is heerlijk om gewoon op te schrijven wat je denkt. Emeli Sandé wil gillen en schreeuwen, maar ik… Ik wil het gewoon opschrijven zodat jullie het kunnen lezen.  

Net zat ik even naar de statestieken van mijn blog te kijken. En ik word gewoon zo blij als ik dat allemaal zie. Ik heb op dit moment 2.388 pagina weergaven. Dit vind ik zo veel! Het is echt een gaaf gevoel dat zoveel mensen mijn blog bekijken (of jullie het ook echt lezen weet ik natuurlijk niet). Van de mensen die het lezen krijg ik gelukkig altijd wel positieve reacties! Dit is wie ik ben en dat is zo fijn om gewoon te laten zien.

Schreef ik net wat over korte stukjes? Dit is niet het kortste stukje ooit… het zijn ruim 800 woorden. Moet je nagaan hoeveel tekens dat wel niet zijn. Nou nee daar wil ik niet aan denken want dat ga ik daar de hele avond over malen en ik moet zo slapen anders loopt er morgen een zombie in Utrecht. Dus misschien moet ik hier dan toch maar een eind aan breien.