De dag erna ook nog eens 77 mensen (waaronder Chai waar ik in mijn laatste blog over schreef, hij heeft mijn blog gelezen)! Ook hoorde ik al vrij snel van Femke dat ze veel kijkers en een paar abonnees erbij had. Ik ben jullie hier echt heel erg dankbaar voor! Het maakt me blij om te zien en te horen dat mensen mijn blog lezen. Nog blijer word ik ervan dat mensen het nog leuk vinden om te lezen ook. Dus echt heel erg bedankt voor het lezen of volgen van mijn blog!
Deze cijfers maakte afgelopen maandag (21 oktober 2013) een iets minder grootte hel dan ik had verwacht. Ondanks dat was het wel een vreselijke dag, ik had ook niet anders verwacht om eerlijk te zijn. Anouk, Samantha en Rianne zaten de hele dag in mijn hoofd. Wat ook niet raar is aangezien ze elke maand in mijn hoofd zitten. Deze keer is het anders. Flashbacks en herinneringen spookte de hele dag door mijn hoofd. Nog steeds is er onbegrip Hoe kun je zo iets doen. Precies een jaar geleden op 21-10-12 is het allemaal gebeurt. Sommige van jullie zullen het weten waar ik het over heb en andere niet. Dus voor de mensen die niet weten wat er gebeurt is ga ik even een paar linkjes op een rijtje zetten:
(voor nog een linkje met info die beter niet door betrokkenen kan worden gelezen moet je mij even een prive berichtje sturen, het linkje legt wel het beste uit wat er gebeurt is)
Zo als je dat gezien en gelezen hebt zul je misschien iets beter snappen waarom het een rot dag was. Toch wilde ik weer even aandacht aan dit hele gebeuren besteden. Omdat het mij is opgevallen dat mensen na die dag zeiden dat ze niet meer zouden buiten sluiten of zouden pesten. Ik hoopte dat dit verschrikkelijke drama nog een goede kant had, een les. Jammer genoeg is mij opgevallen dat dit niet het geval is. Vooroordelen blij ven komen, Ook ( of eigenlijk juist) bij de mensen die zeiden het niet meer te doen. Die nu zoveel spijt hebben. Ik wilde jullie dus eigenlijk nog mee geven, sluit geen mensen buiten, ga geen mensen pesten alleen maar omdat ze anders zijn dan jij bent. Je hoeft geen beste vriend(inn)en te zijn, maar ga met die persoon om. Je weet niet van mensen hoe ze zich voelen, of hoe hun thuis situatie is. Dat kan je niet zien aan de buitenkant. Het leven is te kort om het voor iemand anders te verpesten en als je het voor iemand anders verpest doe je dat ook voor jezelf. Want je gaat je schuldig voelen na verloop van tijd.
Denk eens aan die keer dat jij iemand hebt gepest of buiten gesloten. Waarom deed je dat? Was die persoon niet mooi genoeg, niet spontaan genoeg, te dik, te dun, te groot, te klein, een rare stem of misschien was het wel gewoon een makkelijk doelwit. Hoe voelde jij je en hoe voel je je er nu onder? Verplaats je nu is naar die persoon. Hoe zou die zich hebben gevoeld en hoe voelt die zich er nu onder? Als je denkt dat die persoon er niks meer van voelt dan heb je dat heel erg fout. Pesten blijft je achtervolgen. Waarom denk je dat zoveel mensen zich snijden, eetstoornissen hebben en depressief zijn?
Stel dat die persoon die jij gepest hebt wel altijd met een lach in de klas zat, maar als ze thuis kwam niet kon stoppen met huilen, al die slechte gevoelens wilde weg eten en dat dus ook deed, maar omdat JIJ gezegd hebt (al is het 200 jaar geleden) dat die persoon dik is het weer eruit wil kotsen? Of omdat jij hebt gezegd dat hij/zij lelijk is en dat weet ik veel wat de schuld van hem/haar is. Denkend dat ze pijn verdienen pakken ze een mesje en zetten de eerste kras op de arm. Na een paar dagen komt er berouw, waarom had hij/zij zichzelf pijn gedaan. Armen konden niet meer worden laten zien. Hij/zij ging zich zomaar verstoppen in sweaters en shirtjes met lange mouwen zelfs zomers. Weer anders, nog meer pesten, nog meer krassen, maar deze pijn is niet voldoende. Behalve door jou word er nu ook in zijn/haar hoofd een strijd geleverd. gedachtes zoals: 'niemand mag mij' en 'ik ben dit niet waard' gaan door het hoofd heen. De persoon wilt niet opgeven en zet door. Er hoeft maar een ding te gebeuren en het is te laat. Denk daar is aan op het moment dat je weer een nare opmerking over iemand maakt. Want ik weet hoeveel mensen er zijn die door pesten depressief zijn en niet meer willen leven.
Ik hoop dat als je de volgende keer wat naars over iemand wilt zeggen dat je daar eerst over na denkt voordat je het zegt. Je kan iemand helemaal kapot maken door iets te zeggen wat voor jou niks betekend. Dat wil je alleen op het moment dat je het roept, omdat je boos bent of een andere reden, maar na verloop van tijd is dat echt niet wat je wilt.
Anouk woonde achter ons. En wat kon ze vervelend zijn. Als ze haar zin niet kreeg was ze behoorlijk lastig. Te pas en te onpas de tuin in komen struinen of gewoon de stal in komen of het weitje instappen midden tussen de paarden. Wat heb ik geklaagd over haar bij haar vader zeg... En hij zag totaal het gevaar niet. (Bijtende hond en trappende paarden) nu mis ik dat getetter en heel soms als ik aan kom fietsen verwacht ik haar vader tegen te komen in de steeg. (Toen al niet aangenaam ook omdat ik hem had uitgescholden voor eikel ;) )
BeantwoordenVerwijderenIk vind je blogs leuk om te lezen. En het item pesten is best pittig. Ik denk dat jij daar best meer over kan vertellen. Ik werd als pubermeisje behoorlijk gepest. Daar ben ik uiteindelijk veel sterker uitgekomen en ik heb daarvan geleerd dat je altijd verder moet kijken dan alleen een buitenkant. De binnenkant bepaalt immers hoe mooi iemand is. Je kan aan de buitenkant een plaatje zijn, ben je rot van binnen straalt dat er altijd boven uit. Dan helpt make up geen dooie donder ;). De meiden die mijn fiets op de grond gooiden en op de wielen dansten vergeet ik niet. En weet je..karma is echt een bitch. Af en toe check ik hun Facebook en bedenk dan dat ik t echt niet zo slecht doe :)
BeantwoordenVerwijderen